रे फुलांची

रे फुलांची रोख किम्मत करू नये कोणी
गंध मातीचा कुपितून भरू नये कोणी

वाट शोधावी,पहावी, वाट भोगावी
गाव आहे दूर म्हणुनी अडू नये कोणी

लाख दु:खे पचवुनी येतात जे डोळा
दोन त्या थेंबांस शुल्लक म्हणू नये कोणी

आस्तिकाला देव नाही म्हणु नये कोणी
एवढे ही ठार नास्तिक असू नये कोणी

सात फुटक्या घागरीतून जन्म हा गळता
थेंब त्यातील एक ही दवडू नये कोणी

सर्व मी सोडून जाता प्रार्थना इतुकी
कोपर्‍यावर ओळखीचे दिसू नये कोणी

- संदीप खरे