Monday 18 July 2011

हे नशीब

हे नशीब काही सोडेल
माझी पाठ अस वाटत नाही
या जगण्याचे ही करने
नक्की काय अजुन धाटत नाही

दुखा:वर मी केली अशी मात
हसता हसता दुखून आले दात
आरसा म्हणतो हसणार्या बाळा
मी फसत नाही

माझे जीन भरभरलेले ढग
पाण्याने या पोटी लगे राग
देवाजी ची किमया हे पाणी
कधी आटत नाही

चालत राहण्यासाठी जो हट्टी
त्याची नेहमी खडड्यांशी गट्टी
असा मी प्रवासी ज्याला गाव
कधी भेटत नाही

हाती येता कागद लिहितो मी
आपुली आपण टाळी घेतो मी
शब्दांनी या बेरड होता पान
कधी फाटत नाही

दुर्दैवाच्या दुर्दैवाने ते
माझ्या रूपे निर्लज्जा भेटे
कानी देते धमक्या हजार
मी बधत नाही

- संदीप खरे

No comments:

Post a Comment