घेत निरोप नभाचा
बघ निघाला दिवस
थोडे ठेऊन घेऊन
थोडे निघाला दिवस
तसे मुख मावळतीचे
उदास उदास
तसा गार वारा वाहे
जसा खोल श्वास
दूरच्या दिव्यांना देत
निघाला दिवस
विझवुनी दिवसाचा दीप
पेटवून रात
पडे देह अवनीचा या
तमाच्या कुशीत
थोडा अधीरसा श्वास
थोडा दिलासा दिवस
आता गाऊ द्यावे गाणे
जसे गाऊ वाटे
अंगणात येतील स्वप्ने
पहाटे पहाटे
गाव मन नाव ज्याचे
त्याची ढासळते वेस
- संदीप खरे
No comments:
Post a Comment