दूरदेशी गेला बाबा, गेली कामावर आई
नीज दाटली डोळ्यात, परि घरी कुणी नाही
कसा चिमणासा जीव, कसाबसा रमवला
चार भिंतित धावुन दिसभर दमवला
आता पुरे ! झोप सोन्या' कुणी म्हणतच नाही
कशासाठी कोण जाणे देती शाळेमध्ये सुट्टी ?
कोणी बोलायाला नाही, कशी व्हावी कट्टी-बट्टी ?
खेळ ठेवले मांडून, परि खेळगडी नाही
दिसे खिडकीमधुन जग सारे, दिशा दाही
दार उघडुन तरी तिथे धावायचे नाही
फार वाटे जावे परी, मुठीमध्ये बोट नाही
- संदीप खरे
No comments:
Post a Comment