हळू हळू तिने मला
कुशीत खोल घेतले
निरांजनापरी मनात
शांत दीप लागले
अबोल रातराणी काय
बोलली व्यथासवे
हळू हळू हवेतले
सुगंध संथ सांडले
बंद बंद पाकळ्यात
मंद गंध कोंडले
कुणी तरी म्हणा आता
उजाडले उजाडले
मिटून चालली हळूच
अंतरात अंतरे
कुणी न हात लावताच
स्पर्श स्पर्श जाहले
बसायचे जरा
बघायचे तुला...अन परतुनी
निघायचे…
दिशा पल्याड
दूर कोणी थांबले
- संदीप खरे
No comments:
Post a Comment