मन उमजत नाही
खोल पाणी डोहात
लपलेले काही आत
ज्ञात अज्ञात
ते शोधू जाता अडखडते
पाऊल
या कातरवेडी पडते
रानभूल...
घनदाट धुक्यातून
हरवून गेली वाट
घनगर्द सभोवती जंगल
हे सन्नाट
पावलो-पावली जाणवते
चाहूल
या कातरवेडी पडते
रानभूल...
हा एक मसीहा घुसमटत्या
अंधारी
छेडीतो अनामिक भय
कंपाच्या लहरी
भवताली धुरकट भग्न
गुढ झाकोळ
तिमिराच्या पहरी
पडते रानभूल...
- श्रीरंग गोडबोले
No comments:
Post a Comment